چیزهایی هست که نمی‌دانی...

این‌جا تکه‌هایی از من -نگاه‌م- هستند، و زمانی که به خودم یا آدم‌ها فکر می‌کنم به واژه تبدیل می‌شوند...

من؟ من دقیقا واژه‌های از یاد رفته‌ی انتهای کتابم، همان سه نقطه‌ها.

همان‌قدر مهجور، همان‌قدر غم‌گین.